- شرایط صلح امام حسن با معاویه چه بود؟
انچه در بیت المال کوفه هست به امام حسن تعلق گیرد و هم چنین خراج شهر دارابگرد (از شهرهای ایران) متعلق به امام حسن شود. (تاریخ طبری ، جلد 7 ، صفخه 2715)
هر سال مبلغ دو میلیون درهم نیز به امام حسین پرداخت شود. (اخبارالطوال ، صفحه 241)
- مقرری سالیانه امام حسن و امام حسین در زمان خلیفه گری عمر و معاویه چقدر بود؟
- رابطه معاویه با امام حسین و امام حسن پس از صلح با امام حسن چگونه بود؟
در سفرهای معاویه به مکه و مدینه امام حسن و امام حسین از اولین کسانی بودند که به پیشواز معاویه می شتافتند و معاویه را در اغوش می گرفتند. (اخبار الطوال،صفحه 243) (روضه الصفا ، جلد 3 ، صفحه 80 . 83 )
رابطه امام حسین با معاویه به شکلی بود که در سال 49 هجرت بفرمان معاویه در جنگ قسطنطنیه شرکت کرد. (زندگانی امام حسین، صفحه 122)
امام حسین در نامه ای که به معاویه نوشت تاکید کرد من خواهان مقابله و جنگ با تو نیستم و یه یارانش فرمود :تا زمانی که معاویه زنده است باید خانه نشینی را پیشه خود سازید. (اخبار الطوال، صفخه 244) (روضه الصفا، جلد 3 ، صفحه 15)
زمانی که امیرالمؤمین با تیغ جهل مجروح شد به حسن (ع) امر کرد در نماز بر مردم امامت کند و در آخرین لحظات زندگی او را با این سخنان وصی خود قرار داد: "پسرم پس از من تو صاحب مقام و صاحب خون منی " .
پاسخحذفامام حسن کارها را نظم داد و والیانی برای شهرها تعیین فرمود و انتظام امور را به دست گرفت . اما زمانی نگذشت که دشمنان چون امام حسن (ع ) را مانند پدرش در اجرای عدالت و احکام و حدود اسلامی قاطع دیدند، عده زیادی از افراد با استفاده از نفوذ خود به توطئه های پنهانی دست زدند و حتی در نهان به معاویه نامه نوشته و او را به حرکت به سوی کوفه تحریک و ضمانت کردند هرگاه سپاه او به اردوگاه حسن بن علی نزدیک شود، حسن را دست بسته تسلیم او می کنند یا او را بکشند.
امام حسن وقتی طغیان و عصیان معاویه را در برابر خود دید با نامه هایی او را به اطاعت و عدم توطئه و خونریزی فرا خواند ولی معاویه در جواب امام تنها به این امر استدلال می کرد که من در حکومت از تو با سابقه تر و در این امر آزموده تر و به سال از تو بزرگترم!
عوامل صلح امام
دشمنی و سرکشی از طرف معاویه شروع شد و او بود که در مقابل امام زمان خود ایستاد . معاویه با توطئه های زهرآگین و انتخاب زمان مناسب و ایجاد روح اخلالگری و نفاق توفیقاتی یافت .
امام حسن نیز تصمیم خود را برای پاسخ به ستیزه جویی معاویه دنبال و اعلان جهاد داد. اگر در لشکر معاویه کسانی بودند که به طمع زر آمده بودند و مزدور دستگاه حکومت شام بودند، در لشکر امام حسن چهره های تابناک شیعیان راستین دیده می شد .
اما متأسفانه در میان این راست قامتان، کسانی نیز بودند که اراده سستی داشته و به راحتی فریب می خوردند . این افراد که اطمینانی به همراهی و همدلی آنها نبود، امام را در شرایطی قرار دادند که صلح با معاویه را به صلاح امت و اسلام دید .
معاویه وقتی وضع را مساعد یافت به امام حسن(ع) پیشنهاد صلح کرد. امام برای مشورت با سپاهیان خود خطبه ای ایراد فرمود و آنها را به جانبازی و یا صلح ، یکی از این دو راه فرا خواند. عده زیادی خواهان صلح بودند. عده ای نیز با زخم زبان امام معصوم را آزردند. سرانجام پیشنهاد صلح معاویه مورد قبول امام(ع) واقع شد.
اهداف صلح: جلوگیری از خونریزی افشای چهره واقعی معاویه و حراست از اسلام
امام حسن (ع ) با پذیرش صلح از خونریزی که هدف اصلی معاویه بود و می خواست ریشه شیعه و شیعیان آل علی (ع ) را به هر قیمتی نابود کند، جلوگیری فرمود. بدین صورت چهره تابناک امام حسن همچنان که جد بزرگوار رسول الله پیش بینی فرموده بود ، بعنوان "مصلح اکبر" در افق اسلام نمودار شد.
افشای چهره واقعی معاویه پس از صلح و تبیین اسلام ناب از دیگر دلایل امام حسن مجتبی برای پذیرش صلح بود.
معاویه در پیشنهاد صلح هدفی جز مادیات محدود نداشت و می خواست بر حکومت استیلا یابد. اما امام حسن بدین امر راضی نشد مگر برای اینکه مکتب و اصول فکری خود را از انقراض محفوظ بدارد و شیعیان خود را از نابودی برهاند.
امام حسن بیست و پنج بار پیاده حج کرد، در حالیکه اسبهای نجیب با او همراه بودند. هرگاه از مرگ یاد می کرد می گریست و هر گاه از قبر یاد می کرد نیز می گریست، هر گاه به یاد ایستادن به پای حساب می افتاد آنچنان نعره می زد که بیهوش می شد و چون به یاد بهشت و دوزخ می افتاد، چون مار گزیده به خود می پیچید.
سه نوبت دارایی خود را با خدا تقسیم کرد و دو نوبت از تمام مال خود برای خدا گذشت . گفته اند: "امام حسن (ع ) در زمان خود عابدترین و بی اعتنا ترین مردم به زیور دنیا بود".
امام حسن (ع ) در تمام مدت امامت خود که ده سال طول کشید، در نهایت شدت و اختناق زندگی کرد و هیچگونه امنیتی نداشت، حتی در خانه نیز در آرامش نبود.
سر انجام در سال 50 هجری قمری به تحریک معاویه به دست همسر خود مسموم ، شهید و در بقیع مدفون شد
جناب ناشناس
پاسخحذفبازهم تکرار و تکرار دروغهای تاریخی.
دوست من انسان در مورد تاریخ که اینگونه صحبت نمکند! ذکر مرجع اسناد تاریخی ....
(من یه ناشناس دیگم)
پاسخحذف(:
جناب سیف اللهی باید توجه داشت که اولا مرجع اسناد کیه و چیه؟ البته معمولا همه مراجع در حد فلانی گفت هستن و جالب که مراجع دیگه به همون ارجاع میدن و این طوری یه مرجع رو دو تا میکنن
بطور کلی خود داستان باید منطقی باشه، برا نمونه مثلا آیا کسی باور میکنه که در زمان هخامنشیان توانایی لجستیکی در حدی باشه که لشکر چند میلیونی جابجا بشه بره به جنگ با یونانیا؟(هرودوت که اینطور گفته!!)
اعداد و ارقام با آدم حرف میزنن آیا به نظر خودتون 4 تن نقره یا یه ثروتی تو این حدود اصلا اون موقع میشده تولید بشه؟ که فقط برسه به امام حسن، تازه در صورتیکه تبانی رو بپذیریم قطعا فقط امام حسن که نبوده، بالاخره معاویه باید دم یه سری آدم دیگه رو هم میدید، اصلا مگه درآمد حکومت معاویه چقد بوده؟
تازه معاویه که بهتر از همه شرایط صلح رو میدونست، آیا به نظر شما اگر این واقعیت داشت آبرو برا امام حسن میذاشت؟
تو بعضی از همین سندای دیگه (اونام در حد همین فلانی گفته هان!) یکی از یاران امام حسن (سلیمان بن صرد خزاعی) بهش اعتراض میکنه که این چه شرایط صلحیه چرا برا خودت سهم تعیین نکردی؟
یه بنده خدای دیگه ای هم هست به اسم بلاذری که قدیمی تر از طبریه، تو روایت اونم حرفی از پول نیست!(انساب الاشراف)
به هر حال من پیشنهاد میکنم بجا جدل سر این که فلانی اینو گفت فلونی اینو، ببینیم کار درست چیه مستقل از فاعلش(قطعا هیچ شیعه ای هم به امام حسنی که سر پول و منافع شخصی با معاویه صلح کنه اعتقاد نداره)، مهم اینه که ما درست عمل کنیم با مرجع عقل خودمون
بچه ها کشور داره از بین میره تا خیلی دیرتر نشده بیاین دست بدست هم بدیم درستش کنیم تا آیندگانمون به نسل ما افتخار کنن
به امید ایران آزاد و آباد که همه هممیهنای ما با هم شاد توش زندگی کنن
درود بر شما "یه ناشناس دیگه"
پاسخحذفانچه شما در مورد تاریخ گفتید شکی است که محتمله و از نظر من اشتراک کتب تاریخی در مطلبی خاص امکان یقین داشتن به محتمل را بیشتر می کند در مورد ثروت های اعراب مسلمان صدر اسلام که به پیروزی های زیادی هم نائل شده بودند (تصاحب املاک و ... یهودیان(قبیله بنی قینقاع .قبیله بنی النظیر.قبیله بنی قریظه ) و به غارت بردن کشورهای همسایه از قبیل ایران و ...)در کتب دیگر هم اشاره شده از قبیل :
- اموال باقی مانده از حضرت محمد بعد از مرگ وی چه بوده است؟
از ان جمله می توان به املاک واراضی ذیل اشاره نمود:
1- فدک
2- برقه
3- دلال
4- اعواف
5- صافیه
6- مثیب
7- حسناء
8- وطیح
9- مشربه ام ابراهیم
10- سلائم و ...
همه این اراضی پس از مرگ حضرت محمد در صدراسلام توسط ابوبکر صدیق مصادره شد. ( الا موال. قاسم بن سلام . صفحه 47) (وفاء الوفا . صفحه 36 و 152)
آیا حضرت علی ازتوانگران و ثروتمندان قبیله خود بود؟
بله . ایشان بعد از اسلام از توانگران و ثروتمندان معروف گردید. بطوریکه در شهر ینبع املاک و اراضی پر ارزش داشت و صاحب نخلستانی بود که سالانه چهل هزار دینار (معادل 160 کیلو طلا) در آمد داشت. (تجارب السلف. صفحه 13)
ابن حزم در باره ثروت های حضرت علی (پارسا ترین شخصیت اسلامی) می نویسد:
کسی که اندک اطلاعی از اخبار و احادیث داشته باشد انکار نمی کند که حضرت علی از ثروتمند ترین افراد طایفه و قوم خویش درصدراسلام بود و اراضی و املاک بسیار داشت. (الفصل فی الملل و الا هواء و النحل . جلد 4 . صفحه 141)
با سپاس
اقای یه ناشناسه دیگه
پاسخحذفمیشه بفرمایید این اقایان اعراب اگه این ثروت ها رو نداشتند چطور هر کدوم 7-8-10 تا زن و 30-40 تا بچه داشتند.اخه تو اون بیابون برهوت اینا چی می خوردن و چی کار میکردن؟!!!!