آسمان حتی از نام من بی خبر است.
من هر لحظه از خودم می پرسیدم که در چشم خدا چیستم؟
حالا جوابش را می دانم : هیچ چیز.
خدا مرا نمی بیند.
خدا صدای مرا نمی شنود.
خدا مرا نمی شناسد.
خدا و انسان |
این شکاف در را می بینی؟ این خداست.
این حفره را توی زمین می بینی؟ این هم خداست.
سکوت, خداست.
نیستی, خداست.
خدا, تنهایی انسان است.
فقط من وجود داشتم ، من به تنهایی تصمیم به بدی گرفتم ؛ من به تنهایی خوبی را اختراع کردم.من بودم که معجزه کردم, منم که امروز خودم را متهم می کنم. تنها منم که می توانم خودم را تبرئه کنم . من, انسان .
اگر خدا هست, انسان عدم است ؛ و اگر انسان هست .........« سارتر »
صفحه فیس بوک وبلاگ نقد قرآن
- نقد زندگی تاریخی حضرت محمد
- جن در قرآن و اسلام
- تناقضات قران
- آیا حضرت محمد معصوم بوده؟
- غدیرخم