‏نمایش پست‌ها با برچسب جبرئیل. نمایش همه پست‌ها
‏نمایش پست‌ها با برچسب جبرئیل. نمایش همه پست‌ها

۱۷ مرداد ۱۳۸۹

جبرئیل



جـِبرِئیل ، در زبان عبری  به معنای « مرد خدا » است.
همچنین در لاتین جبرئیل « گابریل » (Gabriel) نامیده می‌ شود.
جـِبرِئیل ، یکی از چهار فرشته مقرب و برترین آنها و در ادیان ابراهیمی، رابط میان خداوند و پیامبران بشمار می‌آید.
این نام تلفظ‌ های دیگری چون جبرائیل و جبریل نیز دارد.
از جبرئیل به نام‌های فرشته وحی، امین وحی، عقل اول، ناموس اکبر، روح اعظم، روح الامین، روح و ... نیز یاد می‌شود.
حافظ او را سروش نامیده است.
در تاریخ یهودیت، مسیحیت و اسلام از نقش جبرئیل بسیار نقل شده‌ است.

جبرئیل
به باور پیروان این دین‌ ها، جبرئیل ابراهیم را از آتش نجات داد، جبرئیل موسی را در مبارزه با فرعون حمایت کرد، جبرئیل فرعونیان را در رود نیل مصر غرق کرد، جبرئیل به داوود ساختن زره آموخت، جبرئیل به دانیال نبی تعبیر رؤیا آموخت ، جبرئیل زکریا را به زاده شدن یحیی و مریم را به زایش عیسی مژده داد، و جبرئیل قرآن را بر محمد نازل کرد.
بنا به گفته پیروان اسلام جبرئیل گاهی به صورت واقعی خود و گاهی به شکل جوانی خوشرو به نام دحیه کلبی نزد محمد می‌ آمد.
جبرئیل  در شب معراج همسفر محمد بود و در منتهای معراج، در سدرة المنتهی باز ماند .جبرئیل به محمد گفت دیگر اجازه ندارد که پیش رود، و محمد به تنهایی به معراج ادامه داد.
بنا بر بعضی روایات مسلمانان، جبرئیل پنجاه بار بر ابراهیم ، جبرئیل چهارصد بار بر موسی ، جبرئیل ده بار بر عیسی و جبرئیل بیست و چهار هزار بار بر محمد نازل شده‌ است.
شیخ مفید در روایتی آورده‌است : «جبرئیل در میان فرشتگان به شکل مردی میان بالا، سپید پیشانی، سیه چشم، و دارای چهار بال سبز مرصع لؤلؤ است.»
و در حدیث دیگری او دارای ششصد بال مرصع به در است.