هنگامی که امام حسین در ماجرای سفر به سوی عراق و کربلا از مدینه عازم شد، عبدالله بن مطیع (از مسلمین معروف مدینه) برای خود چاه آبی حفر می کرد، تا با خانواده اش از آن بهره مند گردند.
عبدالله نزد امام حسین آمد و عرض کرد:
این چاه را کنده ایم، امروز به آب رسیده، و مقداری از آن، آب به دست آمده که هم شور و هم اندک است، تقاضا دارم دعا کنی تا خداوند آن را شیرین و پر برکت کند.
 |
| آخرین متد تبدیل آب شور به آب شیرین |
عبدالله اندکی آب آورد، امام اندکی از آن را نوشید سپس مقداری از آن را در دهان مضمضه کرد، و آنگاه همان آب مضمضه شده را در درون آن چاه ریخت !
همین کار امام حسین باعث شد که آب آن چاه، هم شیرین و گوارا گردید، و هم زیاد شد. ( ارشاد شیخ مفید ، جلد 1، صفحه 135 )
صفحه فیس بوک وبلاگ نقد قرآن
- نقد زندگی تاریخی حضرت محمد
- جن در قرآن و اسلام
- تناقضات قران
- آیا حضرت محمد معصوم بوده؟
- غدیرخم
