ریحانه دختر زید قرظی (۱۵ پیش از هجرت - ۱۰ هجری) ریحانه زنی یهودی از طایفهٔ یهودی بنی نضیر بود که ابتدا به همسری مردی از طایفهٔ یهودی بنی قریظه درآمد. ریحانه پس از کشتار مردان بنی قریظه به دست مسلمانان سهم حضرت محمد شد. سیره نویسان در مورد رابطه ریحانه با حضرت محمد اختلاف نظر دارند. برخی ریحانه را همسر حضرت محمد دانسته اند و برخی ریحانه را تنها کنیز و همخوابه. پیرامون اسلام آوردن ریحانه هم اتفاق نظر نیست.
 |
| زنان حضرت محمد (ریحانه) |
ابن اسحاق می نویسد که در ماجرای کشتن تمامی مردان بالغ و به اسارت گرفتن زنان و کودکان بنی قریظه، محمد ریحانه را برای خود برگزید و به ریحانه پیشنهاد داد که با حضرت محمد ازدواج کند، اما ریحانه این پیشنهاد را رد کرد و ترجیح داد که به عنوان کنیز حضرت محمد باقی بماند. علی رغم درخواست محمد، ریحانه ابتدا اصرار داشت که بر یهودیت باقی بماند. ریحانه بعدها مسلمان شد اگر چه به عنوان کنیز محمد تا آخر عمر باقی بماند. ریحانه مدت کوتاهی پس از آخرین حج حضرت محمد در سن ۲۵ سالگی فوت کرد و ریحانه در قبرستان جنت الباقی به خاک سپرده شد. ( سیرت رسول الله . صفحه 382)
- نقد زندگی تاریخی حضرت محمد
- جن در قرآن و اسلام
- تناقضات قران
- آیا حضرت محمد معصوم بوده؟
ریحانه دختر شمعون یهودی :
پاسخحذفریحانه دختر شمعون بن زید بن حنافه و از بنی قریظه یا بنی نضیر است . ریحانه همسر مردی از بنی قریظه بود به نام حکم که در جنگ اسیر شد و جزء سهم پیامبر قرار گرفت . پیامبر ریحانه را آزاد گذاشت که اگر خواست یهودی بماند و یا مسلمان شود . ریحانه مسلمان شد و پیامبر ریحانه را آزاد کرد و با ریحانه ازدواج نمود پیامبر (ص) ریحانه را در خانه ام منذر سلمی که از قبیله بنی بخار بود سکونت داد و مقرر فرمود که رعایت حجاب کند . ریحانه نسبت به رفتار پیامبر با دیگر همسرانش سخت رشک می برد و پیامبر ریحانه را طلاق داد . و چون ریحانه بسیار گریست و زاری کرد دو مرتبه به وی رجوع نمود و گفته شده است پیامبر دیگر با ریحانه ازدواج ننمود و به حکم کنیزی با ریحانه رفتار می نمود خود ریحانه به این اتفاق راضی بود تا اینکه پیامبر (ص) رحلت فرمود ریحانه به هنگام بازگشت پیامبر از حجه الوداع درگذشت و در گورستان بقیع مدفون شد .
(( منبع عایشه در حیات محمد (ص) ، نشر اوحدی )
درباره علت ازدواجهاى متعدد پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله)كه دستاويز تهمتهاى ناجوانمردانه نيز، بودهاند به نكات ذيل اشاره مىكنيم:
پاسخحذف1. يكى از ويژگىهاى اختصاصى رسولاللَّه(ص)، امكان ازدواج بيش از چهار همسر بصورت دائم بودمجمع البيان، ج 8، ص 364 البته اين عدم محدوديت، بيش از ده سال دوام نيافت و پس از آن، ازدواج تازه براى آن حضرت تحريم شدسيد محمد حسين طباطبايى، فرازهايى از اسلام، ص 174.
2. تعدد زوجات و همسران در آن زمان، در عربستان،متداول بود و مختص رسول خدا نبود رسول خدابسيارى از رسوم زمان خود كه در تضاد با اهداف اسلام نبودند، مخالفتى نكرد؛ بلكه با واقع گرايى با آنها رو به رو شد تا كم كم آنها را تصحيح كرد
. پيامبر در سن25 سالگى با خديجه كبرى كه 40 ساله بود، ازدواج كرد و دوران جوانى و ميان سالى را با او گذراند و تا 50 سالگى، فقط با آن بانوى بزرگ زيست و تا هنگام درگذشت حضرت خديجه، با كسى ازدواج نكرد. از اين رو، اگر او شهوت ران بود، با زنى مسنتر از خود وصلت نمىكرد و 25 سال آغازين زندگى زناشويى و شور جوانى را با او نمىگذرانيد و يا همزمان با زنانى ديگر، پيوند زناشويى مىبست.
زيرا سن 50 سالگى، اقتضايى براى خوشگذرانى جنسى مرد ندارد با اين محاسبه، يك انسانِ محقق دورانديش، نمىتواند براى آن حضرت، انگيزههاى شهوانى در نظر بگيرد؛ همچنين انسانهاى شهوات ران از ازدواجهاى دائم شانه خالى مىكنند و به كامرانىهاى گذرا و آنى مىپردازند؛ در حالى كه در زندگى پيامبر، چنين امرى مشاهده نشد.
الف) جان ديون پورت انگليسى مىگويد: با اين كه در آن زمان، زياد زن گرفتن كار بدى نبود، ولى با اين حال، حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) تا پنجاه سالگى با يك زن زندگى كرد و تا خديجه زنده بود، زن ديگرى نگرفت. آيا ممكن است كسى شهوت ران باشد و هيچ مانعى هم براى زن گرفتن در كار نباشد، با اين حال، با يك زن زندگى كند؛ آن هم با زنى كه سنّ بالايى داشته باشد؟عقيقى بخشايشى، همسران پيامبر، ص 78.
ب) توماس كارلايل مىگويد: به رغم دشمنان، حضرت محمد(صلى الله عليه وآله)، هرگز شهوتپرست نبود و اين تهمت، بىانصافى است.همان.
ج) گيورگيو مىگويد: محمد(صلى الله عليه وآله) در سال 595 ميلادى ازدواج كرد و زندگى خانوادگى او، نمونه زهد، تقوا و پاكى بود. او همانند ابراهيم، نوح و يعقوب، در محيطى ساده و بىآلايش زندگى مىكرد.همان.
در رابطه با همسران پيامبر اسلام(ص) گفتني است:
اولين همسر حضرت محمد(ص) حضرت خديجه(س) است و در بيست و پنج سالگي با او ازدواج کرد و مدت بيست سال با هم زندگي کردند. تا حضرت خديجه(س) زنده بود، آن حضرت با هيچ زني ازدواج نکرد. از اين که حضرت محمد(ص) در سن بيست و پنج سالگي ازدواج مي کند و تا سن پنجاه و سه با هيچ دختر و زني ازدواج نمي کند و به همان زن اول اکتفا مي کند، به دست مي آوريم که ان يانسان، مانند برخي از مردها، شهوتران و دنياپرست نبوده است چون اگر کسي شهوتران باشد، بايد در همان دوران جواني و ميانسالي با دختران و زنان متعددي ازدواج بکند وگرنه در سن بالا حوصله شهوتراني و توانايي عياشي نخواهد داشت. اصولا تاريخ زندگي پيامبر نشان مي دهد که آن حضرت از اول تا آخر عمر، مانند شهوترانان نبود و حتي در آن زمان هم که پيامبر پس از وفات حضرت خديجه(س) همسران متعددي گرفت، مورد اعتراض مردم نبود چون انان به خوبي مي دانستند که حضرت محمد(ص) انسان درست و پاکي است و هيچگونه شهوتراني در او نيست. بر اين اساس، ما اگر به حضرت محمد(ص) به چشم يک انسان متعارف نگاه کنيم و او را پيامبر به حساب نياوريم باز هم او را يک انسان درست خواهيم يافت و در زندگي او هيچگونه شهوتراني نخواهيد ديد. اين نکته را هم به خاطر داشته باشيم که در آن عصر تعدد ازدواج قبحي نداشت و بسياري از مردها داراي همسران متعدد بودند. ابوبکر، عمر بن خطاب و بسياري ديگر داراي همسران متعدد بودند و تعدد همسر براي آنان عيب، قبح و زشتي نداشت. اگر پيامبر اسلام در دوره جواني همسران متعددي اختيار مي کرد در نظر مردم کار زشتي نکرده بود ولي با اين حال آن حضرت در دوره جواني به يک همسر اکتفا کرد.